چند روز پیش در تلویزیون فیلم بارون قرمز را دیدم , اشاره به قهرمانان جنگی المان در دوجنگ جهانی و نکوداشت انها برای کمک به غرور المان میتواند سخت باشد ازاین رویکه این قهرمانان چگونه قهرمان شدند مسلم است که با کشتن فرزندان کشورهای پیروز در جنگ مثلا انگلیس یا فرانسه که برای کشور های مقابل این فیلم ها میتواند بسیار سخت باشد که از قاتل های فرزندانشان کهالبته امروزقاتل پدرانشان تکریم شود اماز ان سو المان به این گونه فیلم ها نیازدارد ,خوب باید غرور ملیشان را حفظ کنند. کشور های پیروز در جنگ که هیچ چه کسی تحمل میکند که ازسربازان دشمنش تجلیل شود انهم برایکشتن سربازان کشورش. اما نکته تعصر بر انگیز ان است که کشورهای اصلی در گیر در جنگجهانی اول و دوم کشور های هم تبار و هم مذهب بودند ,چگونه یک المانی یا یک فرانسوی دلش می اید شهر اروپایی و مسیحی نزدیکش را بمباران کند.اصلا چگونه المانی ها و انگلیسی ها که ازیک نژاد و همه مسیحیند با یکدیگر جنگیدند . از برگهای سیاه تاریخ برادر کشی اروپایها طی این دو جنگ است که یکدیگر را تارو مار کردند.
بحر حال در این فیلم سعیشده بود از چهره قهرمانشان شخصیتی متفاوت و مخالف حاکمانشان ترسیم شده بود که طبیعی است ,اما در همین مورد مقاله ای چاپ شده در روز نامه اعتماد وجود دارد که بسیار جالب است
روزنامه اعتماد، شماره 1682 به تاریخ 1/3/87، صفحه 9 (برش های کوتاه
تایمز آنلاین: تصویر کنونی مشهورترین خلبان آلمان در جنگ جهانی اول، مانفرد رایش هوفن معروف به «بارون قرمز» با انتشار یک زندگینامه از او خدشه دار خواهد شد.
