جنگهای قومی و توهم آرامش
در سال 1974 قبرس طی حمله ترکیه به بهانه دفاع از ترکهای قبرس تا به امروز دوتکه است , ترکیه این کارا دفاع از ترکهای قبرس در برابر دولت یونان و یونانیان قبرس مینامد اما هر چه که در ان دوران روی داده یک علت روشن دارد و ان این که دو قوم متفاوت در یک واحد سیاسی جغرافیایی زندگی میکردند که در اخر بخ خشونت کشیده شده یا اینکه خشونت و تفاوتهای فرهنگی نژادی در یک واحد سیاسی منجر به شکاف و جداشدن دوگروه کرده است مانند بسیار بسیار جنگ های دیگر برای مثال یوگوسلاوی سابق یا امروز در عراق ,(دیروز امروز و بدبختانه فردا) قفقاز ,استیا, ترکیه ,اوکراین و....
در سال 1974 نیروهای ترکیه به قبرس حمله کردند و شمال قبرس را اشغال کردند حتما کشته های ازیونانیان باقی مانده که این خود باعث کینه و شکاف بیشتر بین دو قوم قبرس میشود اما نکته جالب اینکه چند روز پیش در یرونیوز در این مورد میخواندم که خبر نگار در دو قسمت جزیره با افرادی مساحبه کرده بود,ترکها ,یونانیها ,حامیان اتحاد دوباره یا حکومت فدرال یا اصلا جداشدن برای همیشه,نکته جالب را یکی از ترکهای قبرس گفته بود که ایا در این چهل سال (بعد از حمله ترکیه) مشکلی بوده ؟ عراق را ببینید هروز جنگ است.
بله او درست میگفت قبرس یکی بشود که چه هروز در اثر اختلافهای یونان و ترکیه یا هر دلیل دیگر جنگ شود و اشوب ؟ مردم در قبرس زندگیشان را میکنند.قبرس ارام است چرا باید این ارامش را به هم زد؟
مسلم است که نباید ارامش نقد را با توهم هم زیستی چند فرهنگی که نسیه است جایگزین کرد. جنگهای ادوار تاریخ ثایت کرده است که همزیستی چند فرهنگی توهمی پوچ بیش نیست که تنها باعث ویرانی و درد و رنج زنان کودکان و انسانهای که تنها در فکر زندگی کردن هستند میشود , زخمهای که هرگز فراموش نمیشود.
در حال حاضر در عراق جنگ است بین کردها که سرزمینشان را میخواهند پس بگیرند و عراقی ها مشخص است که این جنگ ریشه در گذشته دارد و امید نیست که در سالهای اینده تمام شود.
صلح به نفع تمام عراقی هاست اما با توهم که نمیشود صلح را به ارمقان اورد توهماتی مانندمانند همه عراقی ها اعم از کردو عرب وترکمن برادر هستند آنهم در حالی که نیروهای عراقی شهر های کردی را در اشغال دارند .این چه برادریست که شهرها را در اشغال نگه میدارد؟ در اینگونه مواقع اگر کسی دنبال صلح است مطمعنا این شعار های پوچ کمکی نخواهد کرد. تنها را در دست گرفتن سرنوشت هر گروه از مردم و رفتن انها به سوی آینده ای که میخواهند.
